Öne Çıkan Çanakkale'ye Gidenler Gönderileri
Öne Çıkan Çanakkale'ye Gidenler kitaplarını, öne çıkan Çanakkale'ye Gidenler sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Çanakkale'ye Gidenler yazarlarını, öne çıkan Çanakkale'ye Gidenler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
...........Yeni güzergahımız, Osmaniye - Hasanbeyliği - İslahiye - Raco idi. Bu güzergahtaki yol ise tamamen bataklıktı. Bir süre sonra İslahiye'ye vardık.
((((memlekete rast gelmek))))İslahiye:)
Savaş belki kötü bir şeydir. Kazanan taraf için savaş, zaferdir. Zafer kazananlarda kahramandır. Sen de, ben de birer kahraman adayıyız.
"Vatan gittikten sonra yaşamayı ne edelim? Ekmeği suyu, nefes almayı ne edelim oğul? Vatan gittikten sonra nefes almayı ne edelim?...
Sayfa 79Kitabı okudu
"Ey vatan yetmez miydi bağrında kanayan yaralar. Çanakkale'de de mi derin bir yara açılacak? Ey imparatorluk, ey vatan, ey toprak, göz göz yaralarla mı sarılacaktın!"
Sayfa 48Kitabı okudu
Yenilirsek İstanbul'a istese de, kimse dönemez... Çünkü payitaht düşmüş olur... Şartlar ne olursa olsun, düşman ne kadar kuvvetli olursa olsun, onları yenmek zorundayız. Başka çaremiz yok. Dünyada hiçbir ordu bizim kadar kazanmak mecburiyetinde kalmamıştır. Bu yüzden her türlü ayrıntıyı düşünüp ona göre hareket ediyoruz. Onlar son model silahlarla bize saldıracaklardır. Ama onlarda olan bizde, bizde olan onlarda yok. Her şey silah demek değildir. Silahı tutan elin yüreği de mangal gibi olmalı, yürek yoksa silahın pek bir ehemmiyeti yoktur. Ölümü göze almış bir insan korku duymaz. Etrafına bir bak. Asker ölümü bile hakir görüyor. Bu bizim için çok önemlidir. Ama ya onlar? Muhtemel bir savaşı turistik gezi gibi düşünüyorlar. Truva'yı Dardanos'u Annibalın mezarını merak ediyorlar. İda Dağı'nda av partisi düzenleyecek olmanın hayalini kuruyorlar. İstanbul'u yağmalayacaklarının rüyasını görüyorlar... Her şey onların tahmin ettiği gibi kolay olmayacak. Bir ordu savaşta zaferden başka bir şey düşündü mü peşinen yıpranmıştır. Böyle biline. Ne ki onlar da bunu yakında görecekler... Bu şeref, namus ve en önemlisi, iman mücadelesidir. Biz savaştan galip çıkmak zorundayız. Bunun aksini bile düşünmek istemem.
Sayfa 109Kitabı okudu
Halit Mustafa'nın gönlü bir med-cezir gibi gidip geliyordu. Aslında cepheyi ve cephedekileri unutmak istiyordu. O, sadece görevini yapmıştı. Anlatacakları onu tekrar cepheye götürecek, cephede vuracak, vurulacak, kollarında can veren delikanlıların ölümlerini bir kez daha yaşayacaktı. Onlarla birlikte bir kez daha ölecekti. İşte tüm bu ayrıntıları tekrar yaşamak istemiyordu. Cephe artık geride kalmıştı. Ama cepheye dönerse, elbette yine gerekeni yapacaktı. Fakat insan elinde olmadan cephedeyken sivil hayatı, sivil hayatta iken cepheyi merak ederdi...
Doğuda, bu efsane, bu masal kokan topraklarda bulunmaktan açıkçası rahat değilim. Sanki aniden bir şey olacakmış gibi tedirginim. Binbir Gece Masalları'nı yaşamayı uman bizler, kabuslar içinde boğulmayalım. Doğu gizemdir. Bilinmezdir. Mistiktir... Doğuyu anlamak zordur. Doğuluları da...
Ölüm vatan için olursa vuslattır.
Cephedeki erin, düşmanla çarpışan erin imanı çok güçlüdür. Çarpıştıkça bu imanı daha da güçlenir, imanı artar. Bu sayede tüm zorlukları ve nefsine ait korkuları yener. Zira, korkular hep nefistendir. Nefsi yenmek de ancak güçlü bir imanla mümkündür.
Karşımızdaki düşman silah yönünde kuvvetli olabilir ama silahı tutan, tetiği çeken elin sahibinde yürek yoksa, yüreği çelik gibi değilse, o silah hiçbir işe yaramaz. Ancak yürek var ise, o yürek imanla doluysa, her şey kolay olur. Zorluklar kolaya dönüşür. Bu yüzden Musa Peygamber'e Kızıldeniz, yol olmadı mı? Hazreti İbrahim'i yakacak olan odunlar, balık olmadı mı? Peygamber Efendimiz'in peşine düşen müşrikleri bir örümcek ağı engellemedi mi?
Biz düşmanı yeneceğiz. Zafer bizim olacaktır. Çünkü Cenab-ı Hak zalimlerle savaşanlara zafer müjdeliyor. Dünyanın en zalim, en gözü dönmüş, en kanlı düşmanını biz yeneceğiz. Onlar kendilerini medeni dünyanın önde gelen temsilcileri olarak görüyorlar. Ama medeniyet silahla değil, gönül zenginliği ile olur. Bizim gönlümüz zengin.
Şu nefs var ya, insana düşmandan daha düşmandı.
Sayfa 182Kitabı okudu