Sözler ve Alıntılar
“Şuraya bak!” dedi heyecanla.
Elenna “Terazi!” diye haykırdı. Terazi, mağaranın diğer ucundaki bir oyuğun içinde parıl parıl parlıyordu. Tavandaki çatlaklardan içeri sızan ışık, pirinçten yapılmış kefelerinden yansıyordu.
“Freya’nın ödülüne ulaşmak zorundayız!” diye haykırdı Tom.
Beyaz Balina YayınlarıKitabı okudu
“Umalım da bu terazi işimize yarasın,” dedi Tom. Teraziyi, Freya’nın diğer ödüllerinin bulunduğu çantaya yerleştirdi. Ayının son bir kez daha kükrediğini duyunca ürperdi.
Buzlu ovalara bir kez daha bakıp “Velmal’in yaratıkları her yerde,” dedi. “Ve henüz Görevin yarısındayız.”
Onları neyin beklediğini kim bilebilirdi?
Beyaz Balina YayınlarıKitabı okudu
Tom, balıkçı çocuk Kastorun da ona Gwildor’un Oğlu dediğini hatırladı. Ve bir de Havkit’le olan görevinde karşılaştığı tablo vardı tabii... Tablodaki çocuk Tom'a ikizi kadar benziyordu ama tek bir fark vardı: Resimdeki oğlan kılıcını sol elinde tutuyordu. Şimdi de bu çocuk ona Gwildor’un Oğlu diyordu. Peki tüm bunlar ne demek oluyordu?
Beyaz Balina YayınlarıKitabı okudu
“Canavarlardan birini özgürlüğüne kavuşturdunuz diye beni yenebileceğinizi mi sanıyordunuz?”
“Bizi rahat bırak!” diye bağırdı Elenna. “Senden korkmuyoruz.”
Velmal kahkaha attı. “Ama korkmalısınız. Gwildor halkını kurtarabileceğinizi sanıyorsunuz ama yanılıyorsunuz. Andım olsun ki...”
“Senin andını istemiyoruz,” dedi Tom.
“Başka şansınız yok,” diye tısladı Velmal. “Size varlığım üzerine yemin ederim ki sıradaki, sizin son Göreviniz olacak. Hiçbiriniz Gwildor’dan sağ çıkamayacaksınız.”
Beyaz Balina YayınlarıKitabı okudu
Ormanın ucuna vardıklarında Tom terden sırılsıklam olmuştu. Onları karşılayan buz gibi rüzgâr nefesini kesti. Buzlu Ovalar, soluk ve mavi-beyaz renkleriyle önlerinde göz alabildiğine uzanıyordu. Karların arasından görünen ufak, yeşil bölgeler okyanustaki
birer adayı andırıyordu. Yerden göğe yükselen buzdan kuleler rüzgârla yontulmuş, değişik şekillere girmişlerdi. Ufuk çizgisinin görünmediği bu topraklarda yeryüzü ile gökyüzü bir olmuştu.
“Muhteşem!” dedi gözleri hayranlıkla açılan Elenna.
Evet, muhteşem, diye düşündü Tom. Ama bir o kadar da ölümcül.
Beyaz Balina YayınlarıKitabı okudu
Canavara bakan Tom, Velmal’in lanetinin izlerini aradı. Gwildor’da karşılaştığı her Canavarda yeşil bir iz bulunuyordu. Krabb’ın yeşil kıskacı, Havkit’in yeşil tüyü gibi Koldo’nun da bir yerinde yeşil bir iz olmalıydı. Fakat yoktu. Ve Canavar ortalığı yakıp yıkmak bir yana, kaçmaya çalışmıyordu bile.
Tom, Linus’u kolundan tutup “Köyün yaşlılarıyla konuşmalıyım,” dedi.
Linus telaşlanmış gibiydi. “Neden? Buz Adam’ı yakından görmek istemez misin?”
“Lütfen,” dedi Tom. “Söyleyeceklerim önemli.”
Linus başıyla onayladı ve onlara yol göstermeye devam etti. Bir süre sonra kalabalığın sesini duymaz oldular. Tom, Elenna’nın kulağına eğilip “Sanırım korkunç bir hata yaptılar...” diye fısıldadı.
Beyaz Balina YayınlarıKitabı okudu
Tom ayaklarının üzerine indi ama buzdan gelen çatırdama sesi hiç de iyi şeylerin habercisi değildi. Tom, büyük bir gürültüyle çöken buzla beraber gölün siyah sularına karıştı. Soğuk, tüm vücudunu sardığında kalbi duracak gibi oldu. Dondurucu su ağzına, burnuna ve kulaklarına hücum etti.
Yüzeye çıkmaya çalıştı ama bütün kuweti vücudundan çekilip alınmıştı sanki. Aklı bulanmaya başladı. Fakat aklından geçen tek bir düşünce vardı ki; tüm berraklığıyla ortadaydı: Güneşin yüzünü bir daha hayatı boyunca göremeyecekti.
Beyaz Balina YayınlarıKitabı okudu