Celaleddin
Şebnem PişkinSözler ve Alıntılar
Her giden derin izler bırakıyordu...
Sayfa 128Kitabı okudu
Ayrılık, ancak ayrılık içinde pişer; ayrılık, insanı pişirir ve düzeltir....
Sayfa 12Kitabı okudu
Peki öyleyse insan ne zaman gerçekten büyürdü?
Galiba bunun tek bir yanıtı vardı.
İnsanı tek şey büyütüyordu: ACI
Sayfa 26Kitabı okudu
Dili zikreden, gönlü şükreden, vücudu sabreden bir sufi olmasına rağmen yalnız bir kişiydi...
Sayfa 56Kitabı okudu
Gam çekme, tasalanma , mutsuzluğa düşme !
Karanlığın uzamasından , uzun gecelerden sonra aydınlık günler başlar. Yücelikler, ancak çekilen zahmetler ölçüsünde elde edilir.
Sayfa 99Kitabı okudu
.....zayıf bir bünyeye sahip olduğum için üzüntü ya da yorgunluğu kaldıramazdı bedenim.
Sayfa 61Kitabı okudu
Aklım ve yüreğim karmakarışıktı...
Sayfa 46Kitabı okudu