— Uyan oğlum. Uyan, gözlerini yavaşça aç. Bu hayata değecek kadar güzelsin, hayat da senin için aynı derecede güzel olacak. Uyan. Aç gözlerini. Hadi yavrum...
Bayan Cordelia, çitin öte yanında ellerini leğene sokarken müthiş heyecanlanmıştı; çamaşırı olanca gücüyle çitiliyor, sanki öldürülen, dövülen, ırzına geçilen tüm kadınları savunurcasına sabuna sımsıkı sarılıyordu.