Civan
Müge İplikçiSözler ve Alıntılar
Müge İplikçi, Civan
İnsanın kendinden güçlü olana yalvarışı, bükemediği eli öpmesiydi bu. İnsanın zavallılığıydı. İnsan bir kere çamur deryasına düşmeye görsündü. Hepsi yalvarırdı. Hepsi köpekti.
Sayfa 21 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Hep böyle olmuştu. Panzehirini yitirmiş bir kurban gibi ona muhtaçtı yine. Sevgiyi şiddette arayan, yoksunlukta arayan bir meczup olarak Rana'ya gitmeliydi.
Sayfa 62 - Everest YayınlarıKitabı okudu
"Her öfke geçer, yeter ki nefrete dönüşmesin."
Annesi limon kolonyasını evde buzdolabında saklardı.
Sayfa 63Kitabı okudu
Bu başına bir sürü iş açmış olan Allah'ın cezası his, yaşamını cehennemlik eden bu yetenek ne zaman hasıl olmuştu ona? Kızından sonra? Evet daha çok ondan sonra. Her cesaretin bir bedeli olduğunu anladığında. Her kafa tutuşun ödenmesi gereken bir kefareti olduğunu anladığında. Tanrı'ya isyan edişin, onunla zar atmanın bedeli... Ne zamansa ne zaman. Aslında artık hiçbir önemi yoktu. Ama ya sonra? Bu hal onu azar azar bitirmişti. Kendi yarattığı zaman içerisinde kendini yok etmişti. Her şeyini yitirmişti o zamanın içinde. Bir sürü zamanın içinde yaşayan adam olmuştu. Yeteneğinin kurbanı! Cesaretinin tutsağı.
Sayfa 54 - EverestKitabı okudu
Sabahın lavanta renkli soğuğu..