Corpus Hermeticum-Hermetik Öğreti
Hermes TrismegistusSözler ve Alıntılar
Bu sır bugüne kadar saklı tutulmuştur. Doğa, insanla aşk yaşadıktan sonra son derece muhteşem bir mucize meydana getirdi. İnsan, önceden söylediğim gibi, ateş ve ruhtan meydana gelmiş 7'nin sisteminin doğasına kendi içinde sahip oldu ve doğa gecikmeden derhal, tek seferde, çift cinsiyetli ve ulu 7 insan doğurdu ve onların doğası, 7'nin doğası gibiydi.
Bu 7'nin doğumu şu şekilde oldu: Toprak kadındı, su döllenmeyi yaptı. Ateşten olgunlaşma gücü sağladı. Ruhu ise eterden aldı ve böylece doğa, insan şeklinde bedenler meydana getirdi.
Ve ışık ve yaşamdan olan insan, ruh ve zihin halini aldı. Yaşamdan ruh, ışıktan zihin geldi .....
Karanlığı ışığa tercih edecekler ve ölümü yaşama yeğleyecekler.
Ey insan, nereye savruluyorsun?
Tanrı sonsuzluğu yaratır;sonsuzluk Kozmos’u yaratır; Kozmos zamanı yaratır; zaman oluşu yaratır. Tanrı’nın özü -tabiri caizse- iyi, güzel, mutluluk, hikmettir; sonsuzluğun özü aynılık; Kozmos’unki düzen; zamanınki değişim; oluşunki yaşam ve ölümdür.
Sayfa 85
Gördüğün ışık benim, zihin, senin Tanrın; karanlıktan ortaya çıkan ıslak yapıdan önce vardım. Zihinden ortaya çıkan ışık ise Tanrı'nın oğludur.
Bilmen gereken şu ki, sende görünen ve duyulan, Tanrı'nın kelimesidir; fakat senin zihnin, Baba Tanrı'dır. Bunlar birbirinden ayrı değildir. Onların birliğinde yaşam var.
Önce zihnindeki ışığı yoğun olarak tefekkür et sonra onu tanırsın....
Fakat önce giydiğin giysiyi çabucak çıkarmalısın -cehalet dokuması, kötülük zemini, yozlaşma bağları, karanlık kafes, yaşayan ölüm, duyarlı ceset, taşınabilir mezar, evindeki hırsız, sevdiği şey yüzünden nefret eden ve nefret ettiği şey yüzünden kıskanan kişi.
Giymiş olduğun işte böyle iğrenç bir giysidir.....
Kozmostaki tüm ölümlüler ve kozmosun akılsız canlıları üzerinde tam bir yetkiye sahip olan insan, dairenin çemberini yarıp geçti ve Sistem'i incelemek için yüzünü aşağı eğdi.
Ve doğa, insandan asla usandırmayan güzelliği gördüğünde ve ayrıca, tanrının güzel görüntüsünün yanı sıra insanın kendinde Yedi Hükümdarın her birinin erkini de barındırdığını gördüğünde sevgi ile gülümsedi; çünkü doğa, insanın en saf yansımasını suyu üzerinde, gölgesini de toprağı üzerinde görmüş gibiydi. Tıpkı doğa gibi insan da doğaya benzeyen suretini suda gördüğünde doğayı sevdi ve orada yaşamak istedi ve bu istekle aynı anda eylem gerçekleşti ve insan, akıldan yoksun formu meydana getirdi.
Böylece doğa sevgilisine kavuştu ve onu çepeçevre sardı ve onlar birbirine karıştı, çünkü onlar aşıktılar......