O zaman genç kızlarda neşe ve serbestlik iyi alâmet sayılmazdı. Ecnebi mekteplerinde, yahut aile muhitlerinde yetişmiş tek tük kızlar iyi gözle görülmez, fena aile kadını, fena vatandaş, fena insan olmaya namzet sayılırdı... Ben İstanbul kızından, büyük bir çocuk demek olan bir genç kızda biraz tahsil, biraz neşe, hafiflik ve serbestliğin pek korkulacak bir şey olmadığını, böylelerinin zamanı gelince yahut hayatın müşkül saatlerinde kendilerini en ağır başlılardan daha iyi çekip çevirebileceklerini göstermek istiyordum.
Yazar bu romanda genç kızların kişilik sahibi olmalarının, kendi kazançlarını kendilerinin sağlamasının önemi üzerinde duruyor. Evlilikte erkeğin kölesi durumunda olan bir kadının sonunun nereye kadar gidebileceğini duyurmaya çalışıyor.
"Ne yaparsa yapsın istediği kadar havalanacağım diye çırpınsın, sonunda insanoğlu yaralı leylek gibi rezil ve perişan yan üstü toprağa yuvarlanmıyor mu? Kaderlerimiz aynı..."
Sayfa 252 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Şiirden düzyazıya öyküyle geçen ve yazarlığını hangi türde geliştireceği sorusunu 'ne yardan... Ne serden... İkisi de... Ama zaman gösterecek' demesine karşın sonunda roman yazarlığına yönelen ve bunu geliştiren bir yazarımızdır."
Sayfa 243 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu