Bizden uzakta olduğu zamanlar, düşüncesi kurt gibi içimizi kemiren, yanımıza gelmeye can atan, geldiği zaman bir başka memleket görmüşüz gibi sevindiğimiz; canımıza can katan, soframızda umduğunu aramızda kendini bulan;
heyy! Dost! Ama reisi Böylesine dost değil sevgili derler. Derler ya! Elbette; dost dediğin de sevgilidir. Bütün mektuplar, «sevgili dostum» diye başlar.