Uzun uzun cümlelerde iki kelimede bir karşınıza çıkan teknik terimlerin ve Latince kelimelerin baskınına uğradığım, ( karşılaştıkça offfff-puffffladım ve şimdi hiçbirini hatırlamıyorum üstelik !) sürekli az sonra diye vaat edilen fakat bir türlü karşınıza çıkmayan, heyecan ve korku dolu anları hayal edip edip, bir türlü heyecanı ya da korkuyu bulamadığım, arkama baka baka, yaşadığım beklentiye razı olarak bitirdiğim bir hikaye.
Adamı kınadım ,kendim de bir paragraf cümle yazdım. Oh olsun bana.
Hikaye ürperticiydi, şöyle hafif dozda. Dehşetten ölmek, kalbin gümbürdemesi söz konusu olmadı. O kadar ön tanıtımdan sonra vahşi sahneler beklentisiyle gerildim ama bir de baktım hikayeyi bağlamış, bitirmiş.
Kitaptaki cümlelere bir örnek;
''Oymaların ölçeğinden, komşu tünellerin herhangi birinden aşağı doğru bir mil kadar yürümenin, bizi, yan taraflarında gecenin karanlığına bürünmüş gizli denizin kayalık kıyılarına inen, Eskiler tarafından inşa edilmiş patikalar bulunan, büyük çukurun üzerindeki baş döndürücü, güneşsiz uçurumun kıyısına götüreceği sonucunu çıkardık.''
