Kitabın okunması zor.. Öyle zor ki.. kendinize işkence etmek gibi bir şey...Ama bir şekilde o sıkıcı bunaltıcı dünyaya giriyor ve inatla okumaya devam ediyorsunuz... Karakterler değişik bir şekilde zihninize giriyor..yüreğinizi sıkıyor..cümleler oturuyor göğsünüze... işte böyle bir şey. Kitap bittiğinde bir nefretle bir yere bırakmak istiyorsun bulacak olana kıyamıyorsun, atmak istiyorsun bu sıkıcı ama kendi içinde dimdik karakterlere kıyamıyorsun, varlığı kapağı rengi seni boğuyor...ama sonunda kitaplığa koyup.. kitabın adını yaşıyorsun..belki de.