"İzin verme çok çabuk hüküm vermelerine;
Tarladaki tırpanlar ya da hangi ekinin olgunlaştığını iyice tartan insanlar gibi ol. Gördüm çünkü
Dikenlerin kış boyu kaş çatıp duruşunu,
Ve sonra gül gelip kondu tepesine;
Ve gemi, deniz boyu ilerlerken Dümdüz ve hızlıydı, tükendi sonunda
Tam girecekken limana."
Sonra, gözyaşlarım yanaklarıma damlarken
Ve bin türlü şey söylemeye çalışırken
O, geceye karıştı
Üç kere kalkıştım boynunu kavramaya
Üç kere alaya etti kibirli ruh bu hamlemle
Rüzgar gibi, hafif bir uyku gibiydi
Derin bir hile ve güçlü bir zorlamayla, kim içecek olursa
Unutturdu hasretini, atılırdı bir köşeye aşk,
Hatırladı ölü arzuyu, gecenin günü hatırlaması gibi ancak.