Dionysos Dithyrambosları
Friedrich NietzscheDionysos Dithyrambosları Sözleri ve Alıntıları
Dionysos Dithyrambosları sözleri ve alıntılarını, Dionysos Dithyrambosları kitap alıntılarını, Dionysos Dithyrambosları en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İnsanın önce kendinden nefret etmesi gerekmez mi, kendini sevecekse?... Ben senin labirentinim...
Öğle vakti aydınlığında anlaşılır mı gece karanlığının derinliği?
Yalnızca acı çekenlerdir sevilenler, sevgi verilenler, yalnızca açlık çekenlerdir.
Ben de düştüm bir kez öyle
Hakikat çılgınlığından aşağı,
Gündüz hasretim yüzünden,
Günden yorgun, ışıktan huzursuz düşmüşken,
-Aşağıya, akşama, gölgeye gömülü
bir hakikatten
yanmış ve susamış
-Hatırlar mısın hala, hatırlar mısın, ey deli gönül,
Nasıl susadığını?
Bunu söylerken sürülmüşüm
her türlü hakikatten!
Yalnızca soytarı! Yalnızca şair!..
Sayfa 17 - SayKitabı okudu
Daha düne kadar Tanrıdan yoksun bir münzevi,
şeytanla da bir ikili,
her türlü büyüklenmenin kızıl prensiydin!..
Şimdi –
iki hiçlik arasında
sıkışıp kalmış,
bir soru işareti sadece,
bir yorgun bilmece –
yırtıcı kuşlara göre bir bilmece...
onlar, “çözecekler” seni elbette,
daha şimdiden ağızlarının suyu akmakta “çözülmüş” haline, daha şimdiden kanat çırpmaktalar çevrende, bilmeceleri de, seninle, sen, ey darağaçlı!..
Ey Zerdüşt!..
Kendini tanıyan!..
Kendinin celladı!..
insan ya susmalı
ya da büyük konuşmalı:
büyük konuş, ey benim hazzın kucağındaki bilgeliğim!
Boğulup gitmiş denizlerde arzular ve umutlar, Ruh ve deniz, şimdi pürüzsüz uzanmakta.
Unutma sakın, ey şehvetin ölçüsüne vurulmuş insan. -taş da sensin, çöl de, ölüm de
Çünkü kadın bir müziktir.
İlya yayınları