"Kafasına tuhaf tuhaf fikirler sokardı..."
"Ne gibi şeyler söylerdi."
"Yalnız başına ayakta durması gerektiğini. İnsanın hayatta hep yalnız olduğunu. Başkaları ne derse desin, tınmayıp insanın kendi bildiğini okuması gerektiğini falan."
Özlem kimi zaman zevkli bir şeydi ama her zaman da değil. Bazen insanın gücünü kuvvetini kesiyor, beş beton basamağı elli basamakmış gibi hissettiriyordu.
"Sahi, Dickinson hakkında ne düşündün?" diye sordu kadın.
"Hiçbir şey."
"Hiçbir şey mi?"
"Okumadım. Şiirden hiç anlamam."
"Gitmen için bir sebep daha."