“Son cümleyi söylerken yüzünde hınzır bir gülümseme belirdi. Her zaman araziler ve mallar üzerine kavga eden aile üyeleriyle ilgili alaycı yarumlar yapardı. Dünyayı fakir ama mutlu terk etmeyi, tüm servetlere tercih ederdi..”
Jean; sokak çocuklarını düşünerek bana; “sanırım bir çocuk evlat edinmeliyiz” dedi. “Bu kadar çocuk sokaklarda yaşarken, onlardan birini evlat edinmeyip, yeni bir çocuk dünyaya getirmek bencilik olur.”