Aşk öyle bir senfoniydi ki bütün notalar damarlarımda dolaşıyordu. Aşk öyle güzel bir ateşti ki pervanelerin onun etrafında dönerken yanmaktan neden mutluluk duyduklarını şimdi daha iyi anlıyordum.
İnsan açtığı kapıların ardında gördüklerinden sonra başka kapıları açamıyordu korkudan. Oysa kapalı olan kapılar da yaşanacak olan felaketin önüne geçemiyordu çoğu zaman. Biz de buna “KADER” diyorduk.
"Sevdiğime,
Sen bu dünyada
Benim en değerli olanımsın.
İçimde karanlıklara saklanan,
Gün yüzü görmemiş duygularımsın.
Ve sevgilim şunu hiç unutma,
Sen benim şiir gibi hayatımın
En anlamlı MISRAsısın!"
"Birgün kaldığın yerden başlayacaksın biri seni bulacak..
Önce korkacaksın eski acılara yakalanmaktan biraz ürkeceksin
Ne kadar dirensende nafile insansın sonuçda seveceksin…
Eski acılara bakıpda küsme sevdalara..
Gavura kızıpda oruç bozulmaz
Sök at kafandan acabaları !
Bir kemik aynı yerden iki defa kırılmaz.."