Bir Osmanlı polisiyesi...
1844 yılında doğan 1913 yılında ölen Ahmet Mithat Efendi’nin Esrâr-ı Cinâyât romanı 1884 yılında yayımlanmıştır. Türkçede yazılan ilk polisiye romandır ve katil kim şablonuyla yazılmıştır.
Bir yara, bir entarinin senedi, her zamanki gibi toplanmamış yatak, şifreli bir mektup, bir çerçi, elmaslar ve birçok ayrıntı… Tüm parçalar toplanıyor… Tüm bürokratik engellemelere rağmen ortadaki cinayetler çözülecek mi?
1870 ‘li yıllarda boğazda on beş yaşlarında bir kızın ve iki erkeğin cesetleri bulunur. Polis dedektifi Osman Sabri ve yardımcısı Necmi cinayeti aydınlatmaya çalışırlarken, bir ay sonra Halil Sûrî adında bir gencin intihar haberi gelir. Aslında bunun bir intihar değil cinayet olduğu anlaşılır. Suçluların bir bürokrat tarafından korunduğu anlaşılır. Suçluları koruyan kişi ,gözü kara ve erdemli dedektifin uzağında değildir. Cinayetlerde şüpheleri üzerine çeken Hediye Hanım sorguya alınır. Ölen kişiler arasında bir bağ vardır. Kıskançlık, para hırsı cinayetlerin temelidir.
Benim romanda en sevdiğim karakter tam olarak altı çizilmese bile gazetecidir. Olayları gazete köşesinde yazan ve dedektifle iş birliği yapan biridir.
Roman, konumları dolayısıyla dokunulmayan suçlulara ve bunu özümseyen sisteme karşı büyük bir eleştiride bulunuyor.
