Evlerimiz Poyraza Bakar ilk kez 2009 yılında Doğan Kitap tarafından yayımlanmış.2016 yılında ise İletişim Yayınları'ndan yayımlanmış.Ethem Baran'dan okuduğum ilk kitap oldu, Evlerimiz Poyraz'a Bakar.Yazar Kurutulmuş Gül Mevsimi ile 1994 yılında Türkiye Yazarlar Birliği Öykü Ödülü'nü,Dönüşsüz Yolculuklar ile 2005 Yunus Nadi Öykü Ödülü'nü, kazanmış.On iki öykünün bulunduğu Evlerimiz Poyraza Bakar'ın bazı öyküleri beni oldukça zorladı.Yazar kimi zaman, öyküye dahil olup, okuyucu ile konuşuyor, kimi zaman yazma uğraşını sorguluyor.Sıradan insanların, sıradan öykülerini anlatsa da karakter yaratmada öylesine başarılı ki, Kavaklar Kavaklar öyküsündeki iki yaşlı kadınla mutfakta yoğurtlu yarma çorbası yapıp, bisküvi ile çay içtim.Aynı şekilde Niyet Etti Kadir Efendi öyküsündeki Kadir Efendi ile güveç pişirdim.Kimi cümlelerin uzunluğuna inanamadım.️
"Mahallenin üstüne, sabah sisine benzeyen durgun bir sessizlik çöktüğünde, beze yapan, yufka açan, sacda ekmek eviren kadınlarla, tandırlığın eşiğinde, annelerinin yapacağı maydanozlu çökelekli bükmelilerini bekleyen kedi bakışlı çocuklar ve zincir veya sürtünmekten koptu kopacak iplerle bağlı oldukları ağaçların dibindeki yalaklardan dillerini hiç çekmeden su içen köpekler de zamanın artık akmadığını anlamışçasına havada dolaşan bu sessizliğe baktılar.Az önce işediği duvar dibinden henüz bir iki adım uzaklaşmışken çöplüğün en iri, en kızgın, en kırmızı, en ibikli, en havalı, en hükümdar, en artist horozuna yakalandığı için ağlamaya başlayan kıçı açık çocuk bu sessizliği gördüğü için olsa gerek ağlamasını unuttu."syf 71
