Bir yazısında “ Ben,insanlığımdan ,böylesi insanların arasında yaşadığımdan utanıyorum.”der Yaşar Kemal.
Kötülüğün kol gezdiği,siyasi çıkarların adaleti ayaklar altına aldığı ,güçlünün haklı olup hüküm sürdüğü ,tecavüzün meşru kılındığı T.C.K’nin 434. maddesi ...
Tecavüze uğradıktan sonra “Bedenini söküp atabilseydi,yaksaydı onu ,başka bir beden giyinebilseydi.”şeklinde düşünceler besleyen Fatmagül tecavüzcülerden biri olan kimsesiz Kerim ile evlendirilir. Geriye kalan tecavüzcüler siyasilerin çocuklarıdır. Ceza almadan T.C.K’nin 434. maddesi sayesinde hapisten çıkarak serseriliklerine devam ederler.
On yıllar öncesiyle bir şeylerin değişmemiş olması ne acı...
Ömrü boyunca çizgisini korumuş her vakit muhalif,her vakit zulme başkaldırmış ,yazdıklarıyla ,düşünceleriyle hep daha iyi bir toplum düzeni arzulamış
Vedat Türkali’nin senaryodan öyküleştirilen kitabı “Fatmagül’ün Suçu Ne?” magazinden değil yazarının kaleminden tanınmalı diye düşünüyorum.
