Şiir, sözcük tasarrufuyla resim çizebilmek, müzik besteleyebilmektir. Ses, zarif bir biçimde gürültüden uzaklaşır, müziğe dönüşür. Aşk da şiir gibi, her şeyi dönüştürüyor: Çalıyı çiçeğe..
Ne yazık ki, barışın temelinde, ölümler, trajediler yatıyor. Barışın yolu, barışla tezat gibi... Ama isyanın olduğu yerde, özgürlüğün de yeşereceğini nasıl unutabiliriz?