“Hiç tasarlamadığı halde, çocuğun işaret ettiği yerde masalsı iki kuş kafası beliriyordu. Tıpkı öpüşür gibiydiler. Haklıydı çocuk. “
Cumhuriyet Türkiyesi'nin ilk kadın seramik sanatçısı Füreya Koral'ın hayat hikâyesi Füreya, aynı zamanda bir dönem romanı.
Özellikle Atatürk ile olan anılara dikkat‼️
Bir tanesi olsun aralarından sıyrılıp, kanat çırparak gelip pencereme konmaz mı?
Haydi kuş haydi, bekliyorum.
Oysa beklemeyi hiç sevmem ben. Ne bekletirim başkalarını ne de ben beklerim, on, bilemediniz on beş dakikadan öte. insanları bekletmeyi, görgüsüzlük ve saygısızlık olarak belletmişlerdi bana, taa çocukluğumda. "En büyük ayıplardan biridir," derdi anneannem, "Beyefendiler ve hanımefendiler, zamanında hazır olmayı bilen kimselerdir, kızım. Birisi gecikti miydi, notumu hemen veririm ben; aile terbiyesi eksikliği."
Anneannem haklıydı da görüşünde, bendeki bu beklemeyi sevmemek, daha çok tezcanlı olmamdan kaynaklanıyor aslında. Bir şeyi kafama koydum mu, hemen olsun isterim. Bu yüzden, sırf bu tezcanlılığım yüzünden, beklemeyi sevmediğim, sabredemediğim için, bazı kalpler de kırdımdı zamanında.
Füreya bir çırpıda okudum kitabı özellikle biyografik romanları çok seviyorum insan tarihi yaşarken olanları ve olabilecekleri görüyor. Sanat dolu bir evde doğmuş Osmanlı'nın son dönemine şahitlik etmiş bir ailenin Cumhuriyeti nasıl da kabul edip uyum sağladıklarını görmek beni büyüledi gerçekten.