Sözler ve Alıntılar
Akıyor ırmak. Değişiyor kalp. Yoruluyor zaman. Esniyor, derinleşiyor,irkiliyor ve titriyor ruh! Tazeleniyor
böylece. Yaşıyor demek! Öyleyse
uçup gittiği zamanın aklında ne var
ne yok ne çok? İnsan bunları düşünmez. İnsan bunları bilmez. İnsan bunları bilmek istemez!
Bilmek ağırdır ve insanın işine gelmez!
İnsanın hüsranda olduğu, insana en başında söylendi. İnsan hikâyesine aslında kayiplarla başlıyordu. Hüsrandaydı çünkü korunaklı bahçesinden kovulmuş ve zorluklara muhatap edilmişti. Ama bu zorlukları aşması için başka insanlar vardı yanında. Zorluğa karşı birlikte harekete ettiklerinde, birbirine destek olduklarında, güzel işler yaptıklarında bu zorlukları aşabileceklerdi.
Sayfa 40
İnsan denen mahlûk kendi hakikatinden kaçmanın yollarını bulmakta pek mahir.
Sayfa 34 - Orhan Gazi GökçeKitabı okudu
Çocukların gülen gözleri var ya benim için dünyaya bedel.
Sayfa 28 - Mustafa UçurumKitabı okudu
İnsan bir sınanma alanındaydı ve her şey sınama içindi. Sınama bir gün bitecekti ve elde ettikleri ya da kaybettikleri değil, nasıl davrandığı önemliydi.
Sayfa 40 - Ahmet Melih KarauğuzKitabı okudu
Âşıklar sınanmaz mıydı?
Sayfa 13 - Güven AdıgüzelKitabı okudu
Düşlersen hiç dolmayacak boşluklar için ömür çürütürsün! Varsın çürüyen ömür olsun. Ya ruhun çürürse?
Sayfa 32Kitabı okudu