Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gedichte, Erzählungen, Hörspiel, Essays

Ingeborg Bachmann

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
Tolstoy ömrününün son senelerinde sanatı lanetledi, kendiyle ve tüm dehalarla dalga geçti, kendisini ve başkalarını şeytanlıkla suçladı, kibirle, hakikati kurban etmekle, sevgiyi, ve ruhsal ve ahlaki yenilgisini dünyaya haykırdı. Gogol 'Ölü Canlar'ın devamını yaktı. Kleist 'Robert Guiscard'ı yaktı, ondan sonra kendisini başarısız kabul etti ve intihar etti. Bir mektubunda şöyle yazıyordu: 'İçimde büyük bir arzu canlandı, ki onu tatmin etmeden asla mutlu olamayacağım: o da şu; iyi bir şey yapmak.
Sayfa 306Kitabı okudu
Reklam
... babasından oldum olası mı nefret etmişti (diye soruldu mahkemede), ya aslında değil; çocukken nefret etmiyormuş ondan, çünkü sıklıkla babası onun için tahtadan hayvanlar oyarmış, oynaması için, öte yandan - burada aklına yeni bir şey gelmiş olmalı, önüne dümdüz bakarak daldı gitti, hatırlamak zor geliyordu ona, alışkın değildi hatırlamaya, adamın halinden görülüyordu bu.
Sayfa 150Kitabı okudu
Ters bir trene bindi, her durakta duran bir hızlı trene, ve sonra bekleme salonu kapalı olan bir köy istasyonunda bir yukarı bir aşağı yürümesi ve ayaklarıyla yere vurması ve elleriyle alkışlaması gerekti o kış gecesi. Bir bavul arabasına yatıp bir daha uyanmamak üzere uyumak isterdi. Ama yeterince soğuk değildi onun için, yeterince yorgun değildi. Terkedilmişliği böylesi bir son için yeterli değildi.
Sayfa 108Kitabı okudu
Buna karşı söyleyecek bir şey yok...
Öfkeliyim, ne başı ne de sonu olan bir öfke bu. Eski bir buzul döneminden gelen ve bugünün buzul zamanına yönelik olan öfkem... Çünkü dünya bir son bulduğunda - herkes söylüyor bunu, inançlılar ve batıl inançlılar, bilim adamları ve peygamberler (kahinler), bir gün son bulacak - öyleyse bu, neden dönmeyi bırakmadan önce olmasın, patlamadan önce veya hesap gününden önce? Neden mantıktan ve öfkeden dolayı olmasın? Bu tür (insanlık) neden ahlaki davranmasın ve bir son vermesin (dünyaya)? Azizlerin sonu, bereketsiz bereketlilerin, gerçekten sevenlerin sonu. Buna karşı söylenecek bir şey yok.
Etrafındaki insanlardan ayrılacak, mümkün mertebe başkalarına gitmeyecek. Artık insanlar arasında yaşayamaz. Onu uyuşturuyorlar, kendi kafalarına göre şekil verdiler ona. Bir müddet bir yerde kalınca kişi, suretlerde dolaşır, dedikodu suretlerinde, ve kendi olmaya hakkı, gün geçtikce azalır. Bundan dolayı ve artık ebedi olarak arzusu, kendini kendi suretinde göstermek. Burada, uzun zamandır bulunduğu mekanda, bununla başlayamaz, ama orada, özgür olacaği yerde yapabilir.
Reklam
Bugün ölüm haberini aldığım Facebook arkadaşıma...
Edindiği tek tecrübe, insanların ona kıydığı, kendisinin de başkalarına kıydığı ve insanın kırılmaktan yaşlandığı bazı anların olduğu - herkesin kendi ölümüne kadar başkaları tarafından kırıldığı. Ve herkesin ölümden korktuğu, oysa o, hayatın bizzat kendisi olan korkunç kırgınlıktan kurtuluşun tek sığınağıydı.
100 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.