Gençlik - 2. Cilt
Lev TolstoySözler ve Alıntılar
Tutku dumanı yavaş yavaş dağılmaya ya da bu duman arasından mantığın aydınlık ışıkları süzülmeye başlayınca idealimizin gerçek biçimini bütün iyi ve kötü yanlarıyla görmeye başlarız. Bizim için beklenmedik bir şey olan özellikler açık ve abartılı olarak gözümüze çarpar. Yeniliğe karşı olan eğilimimiz ve başka birinin de yetkin olabileceği umudu bizi eski hayranımızdan soğutmakla kalmaz ona karşı nefretimizi de uyandırmaya yeter; biz de hiç acımadan onu bırakır, yenisini aramak için ileri atılırız.
Insana öyle geliyordu ki yeni bir şeyi anlamak için büyük bir hevesle atılıyor ancak amacına erdikten sonra o şeyden nefret etmeye de hak kazandığını düşünüyordu.
Biz sanatı doğayla karıştırmaya öyle alışmışız ki sanatta rastlamadığımız doğa olguları çoğu zaman bize doğal gelmez, resimlerde gördüğümüz doğa sanki yapay gibidir; bize hep basmakalıp görünür. Kimi gerçekçi doğa resimleri de çoğu kez bir örnek olup aynı şeyi anlattığından bize çok sıradan gelir.
Gençliğin belirli bir çağında yapılmış birçok yanlış, geçirilmiş birçok coşkulu hevesten sonra her insan insanlığın toplumsal yaşamına eylemli olarak katılma gereğini duyar; kendisine belirli bir iş seçer ve bütün yaşamını ona verir.
“Tutku dumanı yavaş yavaş dağılmaya ya da bu duman arasından mantığın aydınlık ışıkları süzülmeye başlayınca, idealimizin gerçek biçimini, bütün iyi ve kötü yanlarıyla görmeye başlarız.”
Sayfa 96Kitabı okudu
Yeniden başlangıç var mı ?
Yeni yaşamın taze kaynağını göstererek onu sevmeye zorlayan, gelecekte bize iyilik, mutluluk getireceğine söz veren iç açıcı, güçlü, hoş ses...Acaba, seni duyamayacağım anlar olacak mı ?