Hepimizin yazgısı yüce Tanrı'nın iki dudağı arasında! Bugün sağlıklıyız, güçlüyüz, yaşamak, gülüp oynamak, tatlı şeyler yiyip içmek istiyoruz, ama yarın...
-"Allah kerimdir, ...!"
+"Evet, bir zamanlar öyleydi dostum, ama bu gün değil! Onun kerimliği de bir yere dayanıyormuş: biz iyiydik, o da bize karşı cömertti; kötü olduk kusura bakmayın, darılıp gücenmece yok, oluverdi!
Yaşamak hem acı vericiydi, hem de gereksiz; gerekli olan tek şey, ölümdü ama işte bu tek gerekli şey de bir türlü gelmek bilmiyordu. Ruh kendisini böylesine candan arzu ederken, ölümün cilveler yaparak şımarıkça gelişini geciktirmesinde alçakça bir ihanet vardı sanki...