Güneşe Açılan Aynalar
Hakan YalmanGüneşe Açılan Aynalar Sözleri ve Alıntıları
Güneşe Açılan Aynalar sözleri ve alıntılarını, Güneşe Açılan Aynalar kitap alıntılarını, Güneşe Açılan Aynalar en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kendimizi saklamaya öyle alıştık ki! Basit olmanın ötesine geçtiğimizi sanıyoruz. Sıradan olmaktan kurtulmanın ve bilimin soğukkanlılığını kuşanmanın sonucu. Yüzlerimizi okuyamayız. Bazen kendi yüzünüzü bile..
Sayfa 45 - Hayat YayınlarıKitabı okudu
Her şey ezelî nasibe bağlanır, kalem kurur..
Sayfa 182 - Hayat YayınlarıKitabı okudu
Eyvah aldandık!
Ölüm gerçekten bir yokluk mu? Eğer öyleyse, bu hayatın hiçbir anlamı yok demektir ama olmalı;hayat bu kadar anlamsız olamaz!Bir şeylere inanmak istiyorum ama neye inanacağımı bilmiyorum. Çünkü doğru cevabın ne olduğundan emin değilim.
İnsanı öldüren hastalıklardan biri mukayese hastalığı.
Allah'ın seni sevdiğini nasıl anlarsın?
Karanlıklar içinde Sen'in ışığındı görülen-
Yetinmeyi bilemedik..
"insanlara para niye yetmiyor?" sorusunun cevabı da buradan çıkıyor:çok nefisperest oldukları için.
Sen vazifeni yapmakla mükellefsin
"Hocam, maneviyatı hissedemiyorum. O yüzden oruç tutmuyorum" diyenler var. Arkadaşım, orucu tut, hissetmeye çalışma.
Sıradanlığın ötesinde bir şey benim aradığım.
Samimiyetsizce söylenen şarkılar, hep aynı duyguyu dile getiren sözler değil, daha farklı, bana aradığımı verecek, sadece hissetmemi değil, düşünmemi de sağlayacak ama sadece düşünceden de ibaret olmayacak olan bir şey bir söz bir görüntü belki de bir his. Bilmiyorum, farklı bir şeyler istiyorum; farklı ve aradığım sorunların cevabını verebilecek ve adını hâlâ koyamadığım bir şey.
Neyse ki...
Bazen sebepsiz yere ağlarken buluyorum kendimi. Bu güçsüzlük, zayıflık mahvediyor beni. Hastalarıma karşı takınmış olduğum o vakur, özgüvenli duruşum bir anda yerle bir oluyor. Neyse ki görüşmelerimde kendimi kısmende olsa unutabiliyorum.
13 Aralık
Bugün pencerenin kenarında oturdum ve sokaktan geçen insanlara baktım. Bu yaşama gücünü nereden bulduklarını sordum kendi kendime. İki ihtimal var:Ya hiç düşünmüyorlar ya da niçin yaşadıklarının sırrını tamamıyla çözmüşler. Yürüyenlerin yüzlerini inceledim;kimisi birinci gruba, kimisi ikinci gruba giriyor gibiydi. Ama çoğunluk birinci gruptandı.
Bir şeyle ilgili üç durum var. Ya senin nasibindir, ya başkasının nasibidir ya da hiç kimsenin nasibi olmayıp Allah tecrübe için ortaya koymuştur.
Sayfa 155Kitabı okudu
Yunan filozoflarının fikirlerini öğreniyoruz ama artık kaçımız Platon'un görüşlerinin doğru olup olmadığını tartışıyor? İdealar kuramının doğru olduğunu açık yüreklilikle söyleyebilir misiniz? Kendi adıma, ben söyleyemem. Ama bunu öğrenme ihtiyacı duyuyoruz. Evrensel bir miras gibi görüyoruz onları, bizden iki bin
yıl önce insanların neler düşündüğünü öğreniyoruz. Oysa asıl yapılması gerekenin bu insanların dünyayı anlama çabasına benzer bir çabayla hareket etmek, sorgulamak, doğru olanı bulmaya çalışmak olduğunu düşünüyorum. Felsefeyi bir amaç olmaktan çıkarıp bir nevi araca dönüştürmek ama bunu yaparken artık ulaşmış olduğumuz yeni anlama düzeyini kullanmak...Platon'un bilmediği pek çok şeyi biliyoruz bugün. Platon eğer yaşıyor olsaydı, muhtemelen idealar kuramı yerine yepyeni düşünceler öne sürecekti..
Yarınımdan umutluyum:))
Yalnızlık, sadece kendini görebildiğin bir mekanda çekilmez oluyor. Bunca insan arasında acaba benim gibi umutsuzca yaşamaya devam etmeye çalışan kaç kişi var?