"Tüm yasaklar halkın iyiliği içindi. İnsanlar yasaklarına alıştıkça, yeni yeni yasaklar geliyordu. Sonunda konuşmak, sevinmek, üzülmek, düşünmek de yasak olmuştu. Bir süre sonra insanlar kendiliğinden düşünmez ve konuşmaz olmuşlardı. Böylesi çok daha rahattı kuşkusuz. Herkes sonsuz bir emniyet içindeydi artık. Korkulacak, ürkülecek hiçbir şey kalmamıştı"