Ne kadersiz çiçek bu fesleğen,kadersizliği,kolay ele gelir olmasından,strateji bilmez,hemen sevdirir kendini,okşarsın,elinde kokusu kalır;kendini öyle kolay ele verir ki,geri dönüp okşamak istemez kimse.Elindeki kokusu beş dakikaya geçmiş olur.Şevkat ihtiyacı,kapris yapma lüksünü götürüyor bazen.