Sarıldım boynuna. Çamaşırın yıprattığı genç ellerini öptüm.. “Haklısın anacığım, bisiklet benim neyime!”
Bir gün birlikte kararlaştırdık annemle, para biriktireceğim, kendi bisikletim olacak..Bir teneke kutusunu kumbara yaptık. Salt bir kuruşluklar atıyorum içine nedense! Sallıyorum, ağırlaştıkça büyüyor umudum..Ola ki, üç dört ay geçti aradan. Okul çıkışı et almaya gönderdi annem. Dönüşte kumbaramı aradım, yerinde yok. Annem sıkıntılı, elinde süpürge ortalığı süpürüyor sözde, elinden aldım süpürgeyi. Gözleri dolu dolu. İlişti sedire..“Ay sonunu getiremiyoruz oğlum! Ne yapalım! Bakkala kasaba yüzümüz tutmuyor artık...”
Sarıldım boynuna. Çamaşırın yıprattığı genç ellerini öptüm..“Haklısın anacığım, bisiklet benim neyime!”