İnsanlar çok dayanıklıdır. Çok büyük acılar ve kayıpları atlatabilirler.
Ancak dayanabilmek için, Varlığın içindeki “iyi”yi görmeleri gerekir. Bunu kaybederlerse gerçekten kaybolurlar.
İki yaşındaki çocuk en vahşi insandır.
Tekme atar, vurur, ısırır..
Bunu bir nebze keşfetmek, öfke ya da sevincini belli etmek için yaparlar.
Daha önemlisi bunu izin verilebilir davranışın gerçek sınırlarını keşfetmek için yaparlar.
Neyin kabul edilebilir olduğunu çözmek için.
Gerçek sınırın nerede durduğunu görmek için itmek ve denemek zorundadır.
Hayatıza giren bazı kişiler
iki yaşında gibi davranabilir. O yüzden durması gereken yeri doğru ve çabuk belirlemelisiniz.
İnsanlığın ortak düşmanı İnsandır.
Faturayı, susuzluğa, açlığa, vebaya kestik.
Bütün bu tehlikeler insan eliyle yaratılmıştır.
Bu sadece tutum ve davranışların değiştirilmesiyle aşılabilir.