Aksi taktirde, hepimizin gerçek ölüm tarihi olan, "adımızı minnetle yad eden son kişi de öldüğü an" biz hiç yaşamamış olacağız. Dünyaya hiç gelmemiş gibi olacağız.
Gündüzün kıymetini gece olunca , nimetin kıymetini elden çıkınca...Hep böyle mi olmak zorunda? Yazın tadı , kışın ortasında... Kışın tadı, ağustos sıcağında..?
İnsanın güzel konuşması, ilk başta harika bir özellik gibi görünse de, başımıza gelen bütün bela ve musibetlerin tek nedeninin de bu masum görünüşlü güzellik olması da ayrı bir ironidir.