Haziran'dan Kasım'a
Ülkü UluırmakSözler ve Alıntılar
İnsan kendi dışında olanı sever, sense artık benim dışımda değilsin.
Sayfa 151 - yayımlanmamış yazılarıKitabı okudu
Gencim, çok gencim. Ama neden yorgunum bu kadar. Kaç yıl yaşadım ki şu yeryüzünde? Neden böyle yorgunum? İstemekten yoruldum, beklemekten yoruldum. Gözlerim, dinlenecek güzel, renkli görüntüleri beklemekten yoruldu.Kulaklarım duymak istemediğim gürültülerden yoruldu. Kuş cıvıltıları, yeşil çayırlar, kır çiçekleri, uçuşan kelebekler, gökyüzünde ağıp giden bulutlar.…. Neredesiniz?
Çoktan unuttuğum masallardan yoruldum.
Bedenim soğuk, tıpkı ceset gibi... Donuyorum.
Sayfa 175 - adsız bir sahne oyunu taslağıKitabı okudu
Selçuk Baran’ın günlüklerinin elimize ulaşan son defterinin son sayfası bir çığlık gibi:
“BOŞLUK ... BOŞLUK .
Hiç ses yok!…. Kimseler yok!
Acı duymuyorum. Duygusuz, kaskatıyım.
Gene de bir şeyler bekliyor gibiyim.
İnanmadığın bir şeyi yapma! Sakın ha!
Kitabını bastırmaktan vazgeç!
Kimse kandırmasın seni. Neye inanıyorsan onu
yap. İnandığın boşluksa, firlat kendini. GEBER,
YOK OL!”
Sayfa 83 - günlükler/okudukları üzerine 28 Mart (1972)Kitabı okudu
Deniz, nereye gitsem mavi mavi yürür yanımda.
Sayfa 215 - mektuplar / Edip Cansever’in mektuplarıKitabı okudu
Acı çekmenin tek bir yüzü yoktur ki...Sevgi sevgiyi yakar, yokluk yokluğu. Acı da acıyı. Geriye kalanı kimse kolay kestiremez.
Sayfa 225 - mektuplar/ Edip Cansever’in mektuplarıKitabı okudu
Kimseyi sevmemem gerekir benim. Sevilmeye alışık değilim de ondan. Belki de sevilmişimdir de anlayamamışımdır.Belki de... şiirlerde uçusan insan biçiminde yaldız tozlarıyım. Ola ki yalancının yalancısıyım. Hangisiyim?
Sayfa 219 - mektuplar/ Edip Cansever’in mektuplarıKitabı okudu
Kendimi çözümlemeye çalıştım uzun uzun. Sonuç: İki kere yalnızlık.
Sayfa 219 - mektuplar/ Edip Cansever’in mektuplarıKitabı okudu