Kaldığım bir yer yok. Sürdüğüm bir konu yok çünkü. Kişi, az önceki kişi değil ki. Hiçbir anı tutmuyor ki kişinin. Yaşamın da öyle, her anı bağımsız, her anı bir bilmece.
Hiçbir şeyi dengede tutamadım. Giderek daha belirgin bir dengesizliktir etrafımı kuşatan. Denetlediğimi sandığım şeyler nasıl da iplerinde oynatıyorlar beni.
Sayfa 39 - T.C. Kültür Bakanlığı YayınlarıKitabı okudu
Düzen aramayın. Her şey sonunda birbirine karışacak nasıl olsa. İnsanlığın sonudur çünkü çelişki ve karmaşa. Onun için boşuna dizmeyin düzen barındıran tümceleri. Anlamlar yüklediğimizi sandığımız sözcüklerin gerçekte içini boşaltıyoruz da ayrımında değiliz.