Yağmur taşları eskitiyor, zaman yüzleri... Söylenmeyen her güzellik, kalp ağrısına dönüyor. Yazılmamış her söz ölüm oluyor sonunda. Sen, kalemde sakladıklarını beyaz kâğıtlara anlatmalısın. Ki hiçbir çığlık, tutulan sırların sessizliği kadar sağır edici değil... Ve yazarsan kâğıdın mürekkebi emmesi kadar, tutkulu yazmalısın. Yağmur taşları eskitiyor...
Zaman, güncesini alınlarımızda tutmakta... Sen, yazmalısın! Yaşamı saklamalısın kâğıtlarda. Çünkü geriye yalnız yazılanlar kalıyor...
Yazar olmak isteyen, felsefeye meraklı bir genç...
Fakat onun özelliği bir kitap karakteri oluşu... Yani sanal bir dünyada yaşıyor.
Kitabın yazarı ve bu kitap karakteri anlaşıp kitabı birlikte yazmaya karar veriyorlar.
Ortaya hem ilginç hem de keyifli bir kitap çıkıyor.
(Tanıtım Bülteninden)
