17 Ağustos 1999 depremi… Bu depremle Eskişehir ‘de yıkılan tek binanın altında yaşam mücadelesi veren insanlar… Çığlıklar, feryatlar, iniltiler… Ses duyurma mücadelesi, hayatta kalma savaşı, nefes alma isteği, son bir şans için edilen dualar… Kitabın yazarı o enkaz altında teyzesi ve abisi ile kalmış, yaşadığı hisleri, durumları, verdiği mücadeleyi o yirmi saati kaleme almış. Ruhunda ve bedeninde bıraktığı acıları kaleme almış. Deprem sonrası hayata bakış açısının nasıl değiştiğini anlatmış. İlk sayfalar biraz sıksa da o enkaz altını anlattığı yerlerde göz yaşlarımı tutamadım. Yakın zamanda yaşadığımız ve her anına şahit olduğumuz 6 Şubat depreminin taze acısını tekrar tekrar yaşadım. Aradan onca yıl geçmesine rağmen aynı olaylar ve aynı acılar… Allahım bir daha yaşatmasın. Depremde kaybedilen canlarımız yattığınız yer nurla dolsun, geride kalan yakınlara, bizlere sabırlar versin.
