İncir Tarihi
Faruk DumanSözler ve Alıntılar
Varlığımız, kendi bedenini arayan bir rüzgar gibidir;
bu rüzgar çevremizde dolanıp duran dağlarda, ağaçların tepesinde, ırmaklarda, kayalık tepelerle su başlarında bir yumak gibi dönüp kutsal bir tığla kendi urbasını örer ve böylece görünmeye başlar. Sonunda toz dibe çöker, nesne ortaya çıkar ve Allah bu yeni nesneye can üfler. Bu biçimde var oluruz..
Hiçbir acı sonsuza dek sürmeyecek doğanın kuralı bu imiş..
Deniz insana benzer ve o da bizim gibi, öfkeden ibaret değildir. Bir deniz, aynı zamanda, sevgi ehlidir. Kişiyi bir kıyıdan öbür kıyıya taşımakla gocunmaz. Zira onu sırtında taşır. Böylece taşıdığı kişiye hem yoldaşlık hem de kulluk eder..
Sise haksızlık etme, aynadır o..
Bu dünyada bizim için asıl olan şey korkudur. Korkuyu istediğimiz kadar hiçbir şeyi istemeyiz ve belki yaşamımızı sürdürmemiz de buna bağlı olmakla korkmayı böylece severiz. Aslında, cesaret dediğimiz şeyin de yarısı, hatta yarısından da çoğu korkudan ibarettir..
Allah kurtuluş umudunu kimsenin yüreğinden eksik etmesin. Bir insanın ölümden dönmesi ki ne büyük sevinç yaratır..
İnsan her işe aklıyla ya da kalbiyle olur demiyor. Aklın neye hizmet ettiğini nereden bilelim?.