Nietzsche.. Yeryüzünün en kıymetli incisi gibi gördüğü gerçeği keşfedip günyüzüne çıkarabilmek için denizin en dibine dalıp nefessiz kalmayı göze alan bir filozof! İnsanı ve meydana gelen olguları da derinlemesine ele aldığı bu eserinde, insanın daha çok kendi gerçeklerine yüz çevirmesini eleştirmekte ve insana dair hemen hemen tüm duyguları, insanlararası ilişkileri, inançları, bilgileri, kadınları, devlet ve savaş mefhumunu insan doğası bağlamında irdelemektedir..
Eserin övgüyü hak eden kısmı, ilk paragrafta da bahsettiğim gibi Nietzsche'nin olguları bir bütünlük halinde insan doğası bağlamında ele alması ve bunu yaparken de kendi değer yargılarından mümkün mertebe kendisini soyutlayarak tüm bu olgulara yukarıdan bakmasıdır. Bir Nietzsche hayranı olarak elbette her fikrine katıldığını söyleyemesem de özellikle kadınları, devlet ve inanç kavramlarını irdeleyiş üslubu takdire şayan! Yazar aynı zamanda okura bilgi verirken okuru da düşünmeye yönlendirmekten imtina etmiyor..
Eseri eleştireceğim kısmı ise Almancanın yapısından mı olsa gerek bilemiyorum ama bazı cümlelerin lüzumsuz yere uzun, karmaşık, çelişkili ve tüm bunların sonucunda anlaşılmaz olması. Kimi paragrafların üzerinden üç dört defa bile geçtiğim oldu. Elbette bu, yazarın birtakım kelime oyunları ve başvurduğu birtakım alegorilerle de alakalı olabilir, neticede tüm bunlar kişisel yorum..
Sonuç olarak felsefeyle, derin düşünceyle ve özellikle insan doğasıyla ilgilenenler için rahatlıkla tavsiye edebileceğim bir kitap. Umarım Nietzsche hayranları, bu eseri boş geçmez...
