İnsanlar ve Haller
Boris PasternakSözler ve Alıntılar
Bütün yeryüzüde kendin olabilmek için kendini aşman gerekiyordu.
Sayfa 25Kitabı okudu
Acı
..."Tabii, her şey sona erdi. Elveda, Saşa."
Ama hepsi de tarifsiz acılar çektiler, o kadar çok acı çektiler ki keder duygusu artık ruhsal bir hastalık haline geldi. Yeteneklerine ve aydınlık hatıralarına rağmen acılarının karşısında da canı gönülden eğildiler...
Sayfa 54 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Bu kadar çok darbenin altında ruhum ezildi, ellerim tutmaz oldu.
Sayfa 24Kitabı okudu
İntihar fikrine varan kişi, geçmişten yüz çevirerek, kendini müfis, hatıralarınıysa geçersiz ilan ederek kendi kendini çarmıha gerer. Bu hatıralar artık o insana ulaşmaz, onu destekleyip kurtaramaz. İç varlığın kesintisizliği bozulmuş, kişilik sona ermiştir. Belki de, sonunda aldığı karara inandığından değil, kimden aldığı bilinmeyen bu kasvete dayanamadığından, azap verenin yokluğunda ortaya çıkan bu azaba, bekleyerek yaşamanın dolduramadığı bu boşluğa dayanamadığından kendini öldürür.
Sayfa 54Kitabı okudu
Yaşamda kaybetmek kazanmaktan daha gereklidir. Tohum, eğer ölmezse, filiz veremez. Yorulmadan yaşamak, ileri bakmak ve bellekle birlikte unutmayı sağlayan canlılarla beslenmek gerekir.
Sayfa 50 - YKYKitabı okudu
Yaşamda kaybetmek kazanmaktan daha gereklidir. Tohum eğer ölmezse filiz veremez.
Sayfa 50Kitabı okudu
Günbatımı odayı ve elimdeki kitabı aydınlatırdı. Akşamleyin iki manzara olurdu orada. Biri hafif gül rengiyle kitabın sayfalarında dururdu. Öbürü de sayfanın içeriğinde ve üzerine basılmış şiirlerin ruhunda olurdu.
Sayfa 50 - YKYKitabı okudu