Ortaçağ’dan bu yana hiçbir şey değişmemiştir. Sefalet, bedensel ve ruhsal güçsüzlük, köylüler arasında hâlâ başlıca intihar nedenleridir. Yeni olan tek şey, zihinsel dirençsizlik durumlannı ağırlaştıran alkolizmdir.
Araçlar da değişmemiştir: Erkekler için kendini asma, ölenlerin beşte birini oluşturan kadınlar için de suda boğulma ya da zehir. Tercihen salı günleri, sabah saat sekizle on arası, şubat ve daha düşük bir oranda,eylül aylannda intihar edilir.