...insan huzuru sadece mezarda bulabilir; türdeşlerinin kötülüğünden, hırslarının yarattığı karmaşadan ve her şeyden de öte kaderinden sonsuza kadar kurtulması ancak mezarda mümkün olabilir.
Ben yalnızca fazla hassas olmaktan, yaşadığım korkunç olayların sonucunda etrafımdaki her şeyi kötü yanından görme kabiliyetine sahip olmaktan suçluyum.
...ölüm ânıyla hiçbir zaman ilgilenmeyen, sanki sonsuza dek var olacakmış gibi dolanan yaşayanlar, onları bekleyen kaderden habersiz, ölümsüzlüğün karanlık bulutları içinde yitip giderler...
Suçsuz olduğu halde, toplumda daha aşağılara düşürülen bir adamın sonunda suçlu olmasına şaşmamalısınız; bizi, bir durumdan ötekine geçerken hep bir yüz karası bekleyecekse elbette suçlu olmayı zincirlere yeğ tutacağız.
Akıllı bir adam için önemli olan yararları birbiriyle karşılaştırmak ve oradan bir sonuç çıkarmaktır. Yoksa tepemizde bekleyen ölüm biz insanların dünyada en az kafa yorduğu konulardan biri.
Yapraktan korkan ormanda gezintiye çıkmamalıdır; her yerde insanlar ölü ölüveriyorlar; şu anda burada giyotinin tehdidi altındaysam, yarın başka bir yerde de bir kılıç saplanabilir böğrüme; dünyada hiçbir durum yoktur ki kendi tehlikelerini de yedeğinde taşımasın.