Ne hazindir ki, bir zamanlar aşk ve vecd timsâli Bedr’in arslanlarını, rûhundan âlemlere rahmet taşıran Alpaslanları ve kıt’alara medeniyyet ulaştıran Fâtihleri yetiştiren İslâm ve îmân cevherinin bugün üzeri tozlandı. Dîn, cemiyet için hamle gücü ve huzur kaynağı olmaktan çıktı ve kimi çorak ruhlarda da hurafelerden ibaret ruhsuz bir iskelet haline döndü.
Böylece kaybolan gönül huzuru, ne yazık ki müstesnâ ve öz hazînelerimizi terkedip batıyı ruhsuzca taklit edenlerin girdaplarında aranır oldu!.. Oysa gayr-i müslimler gibi yaşanan bir müslümanlık ve müslümanlar gibi yaşanan bir gayr-i müslimlik, insanoğluna seâdet bahşetmez. Allâh katında asıl fayda, asr-ı seâdetteki neşve-i İslâm ile likâullah aşkına ulaşarak kalb-i selîm hâlinde müslümanlığı yaşamaktır.
Müjdeler olsun kalblerine îmânın vecdini, göğüslerine Kur’ân’ın rûhâniyyetini, vicdanlarına güzel ahlâkın berraklığını yerleştirip ebedî seâdetlerin bitip tükenmez mânevî hazzı içinde ömür süren mü’min gönüllere!..
