İstanbul Bir Masaldı
Mario LeviEn Eski İstanbul Bir Masaldı Sözleri ve Alıntıları
En Eski İstanbul Bir Masaldı sözleri ve alıntılarını, en eski İstanbul Bir Masaldı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Birkaç damla gözyaşı... Kaç yıl geçti şimdi aradan, ‘geride’ kaç insan, kaç çehre, kaç ihanet bırakıldı şimdi? Sorunun çağrıştırdıkları, insanda o eski hüznü, o kendine yakalanma duygusunu yeniden uyandırıyor... Yalanlarla beslenen, bize bir yerleri uzaklarda, çok uzaklarda bıraktığımızı söyleten bir yanılsama mı burada yaşanan, o ‘uzaklara’ bir kez daha dokunma özlemi mi?
İşte böyle... Ben yıllarca bu savaşın ortasında, bu savaş için yaşadım. Bunu yaparken de en yakınlarımla gereğince yakınlaşamama hatasına düştüm. Çalışmalarımın karşılığını yardım ettiğim insanların minnet duygularıyla ya da önemlerini, değerlerini zamanla kaçınılmaz bir biçimde yitiren başarılarla alırken, bu dünyaya getirdiklerimden yavaş yavaş uzaklaşıyormuşum meğerse...
Herkes kendi karanlığını, kendine göre, kendi sesleri ve dokunuşlarıyla yaşıyordu sonuçta. Herkes, kendi karanlığını, kendi sesleri ve dokunuşlarıyla yaşıyordu...
Hatırlamakta ya da yorumlamakta zorlanmıyorum. Hatırlamakta ya da yorumlamakta zorlanmadığıma inanmak istiyorum. Her çocuk gibi, benim de bir yerlerde saklanmış, gizlenmiş masallarım vardı ne de olsa. Her çocuk gibi benim de yitirilmiş, yeniden bulunamamış oyuncaklarım vardı...
Herkesin, günün birinde, bir yerlerde yitirdiği sanısına kapıldığı, hayatı bir biçimde sürdürme adına, parçalarını, kırıntılarını toplamaya çalıştığı bir hikâyesi vardır. İstenmemiş, hep yabancı kalınmış insanlarla yıllar boyunca yaşamak, sevilmemiş, sevilememiş okullarda okumak ya da bir türlü benimsenememiş mesleklerde, uzun, çok uzun günleri, geceleri, bizleri bir yerlerde beklediğine, bekleyeceğine inanılan uğraşların hayalinde tüketmekle anlam kazanan bir sürgünden, aslına, kendi küçük dünyasına er ya da geç dönme çabası mıdır bu? Bilmiyorum. Bilmiyor ya da bilmemeyi, kendimi tek bir yanıtın sınırlarına hapsetmemeyi yeğliyorum doğrusunu söylemem gerekirse.
Biliyorum, biliyorum, henüz bitmedi... Kimi hikâyeler hiç bitmez... Kimi insanlara kimi hikâyeler hiç bitmez...’ demişti. Kimi insanlarla, kimi ilişkiler hiç bitmez... Kimi hikâyeler hiç bitmez...