İstanbul'un Gözleri Mahmur
Melisa GürpınarSözler ve Alıntılar
zaman nasıl taşır
bunca sevgiyi incitmeden kollarında
herhalde ölüm
hep beklenildiği günlerde gelen
bir bayram ziyaretçisi değildi
Ölmüş bir insan gibi
Kendi masalıma gömüyordum kendimi.
“bilmezdi nereye gittiğini
bilemezdi kimse kimsenin eriştiği yeri”
“ayrılmaktan korkulmaz
kavuşmaktan umudu kesince”
“üç yaşında babasını yitirdiği günden beri
dünya üstündeki gezintisini
kısa sürdürmeye karar vermişti sanki
büyütüldüğünde akraba evlerinde
hep bir konuk kadar iğreti”
“bir damla gözyaşından yaratılmıştı nasıl olsa”