600 Yıllık koca İmparatorluğun, büyük çatırtılarla yıkılmasına gönlü razı olmayan ve bu kötü gidişe bir “dur” demek isteyen bir avuç insanın adıdır “Jön Türkler ve İttihatçılar.
Fakat bunlar iyi yetişmiş askerler olmalarına rağmen, siyaset, yönetim konusunda, bir çocuk kadar bilgisiz ve tecrübesizdirler.
Daha da kötüsü, kötü gidişin yegâne sebebi olarak gördükleri krallık-Padişahlıktır fakat kendileri krallardan – padişahlardan kırk kat daha despot, farklı görüşlere, hatta arkadaşlarından gelen itirazlara bile tahammülsüzdürler.
Anyasa ve Parlamenter sistemle, bütün meselelerin akşamdan sabaha çözüleceğine bir muskaya inanır gibi inanmaktadırlar ama hayatlarında hiç parlamenter sistemde görmemişler, incelemişler, hatta meclislerin nasıl çalıştığı konusunda dahi bir düşünceleri, fikirleri yoktur.
Batının da zorlamasıyla açılan Osmanlı Meclisi’nin Abdulhamid tarafından kapatılmasıyla başlayan 33 yıllık zorbalık ve baskı dönemi onların elini güçlendirecek, 1908’de ise hiç hak etmedikleri “Hürriyet Kahramanı” payesine yükselecek, yönetimi ele geçireceklerdir ama “İttihatçı Kafa” ile Hürriyet biri birine o kadar zıttır ki!..
İngiliz belgeleri incelenerek hazırlanan bu değerli eser, sadece İttihatçıların kendileri ile birlikte 600 yıllık o koca Osmanlı İmparatorluğunu on yıl içinde kumarda nasıl kaybettiklerini anlatmakla kalmıyor, yüz yıla yaklaşan Cumhuriyet döneminde de “eğitim, demokrasi, adalet, hukuk, insan hakları, farklılıklara tahammül etme” gibi konularda neden bir adım dahi ilerleyemediğimizin ipuçlarını da veriyor.
