Belki gözlerimden yaş akmayacaktı ama bundan böyle görmeyen gözümün olması gereken yerdeki boşluktan içime doğru kara, koyu bir hüzün damlayacak ve asla dinmeyecekti.
Anlamanın yolu anlamayı istemekten geçse de, bazen istekler anlayışa yol gösteremeyecek kadar dağınık olabiliyordu. Bazen anlamak istediğimizi sandıklarımızla aslında anlamak istediklerimiz arasında sarp bir uçurum olabiliyordu.
"Geride kalanların ölüm karşısında yapabileceği tek şey yas tutup gözyaşı dökmektir," dedi.
"Derin bir acı ve üzüntü çekmeden gidenleri uğurlayamayız,"
Kimse birbirinin rüyasını görmez. Kimse başka birinin yerine hayal kurmaz. Birbirimizin uykularını çalabiliriz ama kimse başka birinin uykusunu uyuyarak dinlenemez. Çünkü herkes gözlerini kapadığında başka bir şey görür.