"İnsanlarda değişmeyen bir şey var: Göz ve gözün bakışı...
Bir süre o bana, ben ona bakıştık durduk; sonra gözlerimiz başka yönlere çevrildi. Ben de uyukluyor gibi gözlerimi yumdum. Evet ( birbirmizle konuşmak için) yüreklenemedik. Ve pek de iyi oldu. Ne o, ne ben eski okul arkadaşları artık o onar yaşındaki çocuklar değildik. O çocukların varlığından büsbütün başka adamlar (olup) çıkmıştık ve bunlar birbirine bütünüyle yabancı idiler".