"Herhalde konfor için evlenmemi istemezdin anne, arada sevgi yoksa?"
"Eğer evlenirsem, aşk için olur. Derin, gerçek, tutkulu aşk; saygı, değer, arkadaşlık ve kafaların uyumu. Asla, asla ekonomik güvenlik için değil!"
"Hayır, asla unutmadım. İnsan kendi ruhunun bir parçası olmuş birini nasıl unutabilir ki? Aramızda geçen her düşünce, her bakış ve duygu aklımda şimdi; yıllar sonra, sanki dün olmuş gibi taze."
-Tanışırlar ve birbirlerini küçümserler. Sonra, zamanla, esas doğaları ortaya çıktıkça, birbirlerini beğenmeye başlarlar.
-Gururlarını aştıkça...
-Ve önyargılarını..
Yapmak istediğimiz ya da yapmaya korktuğumuz şeyi ertelemek için her zaman bir sebep buluruz; yarına kadar, haftaya, gelecek aya, gelecek yıla kadar... Ta ki sonunda hiçbir şeyi tamamlamayıncaya kadar...
İnsan kendi ruhunun bir parçası olmuş birini nasıl unutabilir ki? Aramızda geçen her düşünce, her bakış ve duygu aklımda şimdi; yıllar sonra, sanki daha dün olmuş gibi taze.