"... Çocukluğumdan beri, insanları ağlatacak yazılar yazmak isterdim. Bu istekle yazdığım bir hikâyeyi, bir dergiye götürmüştüm. Hikâyemi okuyan derginin başredaktörü, çok anlayışsız bir adam olduğu için, hikâyemi okurken hüngür hüngür ağlaması gerektiği halde kahkahalarla güldü; sonra kahkahadan yaşaran gözlerini silerek, "Aferin. Çok güzel. Bunun gibi daha başlta hiltâyeler de yaz getir bize..." dedi. Yazarlıktaki bu ilk düş kırıklığım hâlâ sürmektedir. Ağlasın diye yazdıklarımın çoğuna, okurlarım gülüyor." Şiirler yazdı, gazetecilik yaptı, romanlara ve tiyatro oyunlarına imzasını attı. Ama en çok da hikâyeleri ile tanındı. Kitaplarına almadığı, bîr başka deyişle gazete ve dergilerde kalanlarla birlikte ild binin üzerinde hikâye yazdı. Bu hikâyelerinde toplumun aksayan yanları ile yergiye elverişli olaylarını sergiledi. Sözcüklerle türedi, zıpçıktı tiplerin fotografisini çıkardı. Sözlü halk mizah geleneğini çağdaş bir bakış açısıyla yorumladı, fakat yazılı mizah ustalarını da göz ardı etmeyerek bir "ulusal Türk mizahı" yarattı. 1956 ve 1957 yıllarında İtalya'da düzenlenen uluslararası mizah yarışmalarında "Kazan Töreni" ve "Fil Hamdi" adlı hikayeleriyle iki kez "Altın Palmiye" ödülünü aldı. 1966'da "Vatani Vazife" adlı hikâyesi "Altın Kirpi" ödülüne değer bulundu. "İnsanlar Uyanıyor" hikâyesi ile 1969'da Moskova'da "Krokodil" Ödülünün sahibi oldu. 1977'de Bulgaristan'da düzenlenen "Uluslararası Mizah Kitapları" yarışmasında "Hitar Petar" ödülünü kazandı. Kitapları yirmiden fazla dile çevrilen bir yazar için başka ne referans olabilir? Güldürmenin yanında düşündürmeyi de seçti. Bu yüzden de onun sözlüğünde "mİzalY'ın anlamı "gülmece"... Bu yüzden de hâlâ ne zaman güncel olaylar ve sorunlar gündeme gelse Tam Aziz Nesin'lik denmekte... İşte bu derlemede dünya çapındaki bu büyük mizah ustamızın, iki binden fazla hikâyesinden seçilmiş seçkin örnekleri bulacaksınız. Gerçekten de "Tam Aziz Nesin'lik" hikâyeler...
