Kadın Dehası Gönderileri
Kadın Dehası kitaplarını, Kadın Dehası sözleri ve alıntılarını, Kadın Dehası yazarlarını, Kadın Dehası yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Cicero'nun deyişiyle felsefi etkinlik ölümlüleri birer "yarı Tanrı"ya dönüştürecek. Platon, Timaios'ta "felsefeyle uğraşan Tanrı yok" dese de, Arendt, tanrıları nous'a dönüştüren Yunan serüvenini birkaç sözle özetler.
Hegel, modern dinin dayandığı duygunun, Tanrı'nın öldüğü duygusu olduğunu Nietzsche'den önce ortaya koymuştu. Bu izlenim temel olarak geleneksel düşünme tarzının ölümünden, özellikle de duyusal alan ve duyusalüstü alan arasındaki ayrımdan ileri geliyor.
Nietzsche'nin, "güç istenci" ve "Ebedi Dönüş" olan iki düşünce akımını birleştirmesi Arendt'in dikkatinden kaçmaz. Arendt, güç istenci içinde emri veren ile itaat eden arasındaki savaşı, haz ve keder arasındaki ikircikliği ve yalnızca acının boy ölçüşebileceği özgürlük duygusunun yoğunluğunu çözümleyen Nietzsche'yi izler.
Arendt'in "din sapkınlığı" diye adlandırdığı bu milliyetçi gizemcilik seçilmiş halkla özdeşleştiriliyordu: Yahudiler, milliyetçi gizemcilerin taklit etmeye can attıkları devletsiz ve gözle görülür herhangi bir kuruma sahip olmayan bir ulus olarak kusursuz bir modeldi: "Kendi gülünç boş inançlarını izleyen pan hareketlerinin önderleri, Yahudi takvasının mekaniğinde, tam bir ters çevirmeyi ve saptırmayı olanaklı kılan küçük bir gizli dişli bulmuşlardır; böylelikle, seçilmişlik, artık ortak bir insanlık ülküsünün nihai olarak gerçekleşmesinin değil, sonul olarak yok olmasının mitiydi.
Zamanımızın korkunç olaylarından, siyasi nedenlerden dine ve imana geri dönmemiz gerektiği sonucunu çıkaranlar bana göre en az karşıtları kadar Tanrı inancından yoksundurlar.
Arendt, Platon'dan ya da Heidegger'den kolayca çıkarsadığımız gibi, ölümün felsefenin esin kaynağı, hatta düşünmenin vazgeçilmez biricik koşulu olduğu tezine asla katılmadı. Arendt'in, ölüm durağını yadsımadan, Kant'ta, Spinoza'da ya da Nietzsche'nin "ebedi dönüşünde" neşenin, hayranlığın, "tevekkülün en yüce hali" olan amor fati'yi ararken, daha önce de gördüğümüz üzere yorulmak bilmeden geri döndüğü doğumdur.
“Hiç kimse Varlığı, aynı anda hiçliği düşünmeden düşünemez, tıpkı anlamı, beyhudeliği, abesliği, anlamsızlığı düşünemeden düşünemediği gibi.”
Heideggerci bakış açısı
Arendt aslında, "olumlu amaçlara" götüren "olumsuz araçların" kinizmini meşrulaştırabileceğini düşündüğü ve Siyonistlerin muhakemelerinde rastladığı (düşmanlarını kullanması "Siyonizm'in ilk günahıydı") bu Hegelci vizyonu eleştiriyordu.