Romain Gary, gözüm kapalı tercih edebileceğim bir yazar, bir kez okudun mu vazgeçemeyeceğin yazarlar arasına yerleşiyor. :)
Kadının Işığı, bir erkek ve kadının taksiden inerken çarpışmasıyla başlıyor. Karısını kaybeden bir adam, bir kaza sonucu da kızını kaybedip eşi engelli olarak kurtulan bir kadın. Adam karısını çok sevmiş ve hâlâ sevmekte, bu yüzden bir başka kadında eşini yaşatmaya çalışıyor. Kadın için de durum farklı değil. Buraya kadar herşey anlaşılır ya da klişe. Daha önce Gary okuyanlar bilirler ki anlatmak istediği şeyi dümdüz anlatmaz yazar. Bu yazdıklarımın arkasında da kadın/erkek ilişkilerine dair sorgulamaları anlatıyor. Eklenen birkaç karakterle de deavm ediyor. Detay vermeyeceğim ama usul usul bize laf sokuyor. :)
“Birlikte mutlu olabilmek için ayrı ayrı mutsuz olmak yeterli değildir. Rastlaşan iki umutsuzluktan bir umut çıkabilir, ama bu yalnızca umudun her şeyin üstesinden gelebileceğini kanıtlar… Ben buraya dilenmeye gelmedim…” Tam da dilenmeye geldi aslında. Karşılaşmaları, oldurmaları, tutunmaları gerekiyordu. Yalnızlık, çaresizlik, birine bağımlı olma, ilişkinin amacı, sevginin anlamı, kadına değer verme.. Sevgi ne ile ölçülür?
Altını çizdiğim o kadar çok cümle var ve o kadar akıcı ki çok sevdim. Bu kitabı tanışmak için de uygun.
“Buradasınız, kadının ışığı burada ve mutsuzluk yaşamın bir niteliği olmaya son veriyor.”
509.jpg){kind=small}
