Kadınlar Savaşı
Attila İlhanSözler ve Alıntılar
Mustafa Kemal Paşa, kadınları toplumsal hayata katmaya gerçekten önem vermiştir. Böylelikle, hem özendiği çağdaş yaşamı ülkemizde gerçekleştirmiş olacağını sanıyordu, hem de 'muattal işgücünü' çalışma hayatına katıp kalkınma için kadınlardan da yararlanacağını! Bu yüzden yeni Türkiye'nin hukuk mevzuatı kadınlar için Batılı çok ülkeden ileridir, açıktır.
Demokratik bir toplumda, ailenin de devletin de görevi, çocukları özgün kişiliklerini serbestçe geliştirebilmesine yardımcı olmaktır.
Yönetim tapulu olmaktan çıksın. Çıksın ki halk yönetimde yeralan çeşitli önderler arasında kendine yararlı olabileceği tereddütsüz seçebilsin.
İnsanlar tabiatı değiştirebildikleri ölçüde, kendilerini değiştirebilselerdi; hayat da, aşk da, olduğundan hiç şüphesiz çok daha kolay yaşanacaktı.
Feminist görüntüsünü çirkinleştiren, galiba aslında o 'çiğ' militan tavır! Davanın, erkeklerin üstünlüğüne karşı kadınların eşitliği davası olduğunu unutup; kadınların üstünlüğü, hatta garip bir erkek düşmanlığı davasına 'soyunmaları'. Alt ve üst yapıda, kadınların taşıdığı ve ürettiği değerlerin altını çizecek yerde; çaçaronluğu, şirretliği, çenebazlığı öne çıkarıp, işi 'marjinalliğe' yozlaştırmaları.
"...Çünkü," diyordu, buğulu mavi gözleriyle piposunun dumanlarına dalarak, "birbirine bağlı çift ilkesi ancak erkeğin üretici, kadının tüketici olduğu toplumlara vergi bir lükstür, kadın da üretime erkekle eşit oranda katıldıkça bu bağlılık yok olacak, yerini cinsel bir özgürlük alacaktır."
Peki Türk kadını? Türk kadını, moda böyleymiş diye onları taklit ettikçe, kişiliksizliği yeğlediğini bilmelidir. Hele bunu ilericilik, çağdaşlık, 'alafrangalık' diye yapıyorsa, daha da ayıp! Türkiye'nin her alanında ulusal kişiliğini bulması, gelişmiş milletler topluluğuna bu kişiliğiyle katılması, vazgeçilmez bir görev. Hepimize bu görevi üstlenmek düşmüyor mu?